De Dörenther Klippen is één van de Teutoschleifenroutes, dat zijn gemarkeerde premium wandelwegen door het bergachtige Teutoburgerwald. Met 200 hoogtemeters en 10,5 km is dit een flinke wandeling. Super spectaculair!
Bijzonder mooie rotspartijen en uitzichten tot ver in het Münsterland


Almhut bij het Hockendes Weib
“Maak een pauzestop bij de Almhut, die is zowel in de zomer als de winter geopend. Verwacht geen uitgebreide kaart, maar wel een gezellige plek om even bij te trekken van al het geklim.”

Gea Bisschop
Rondwandeling van 10,5 km over de Dörenther Klippen in het Teutoburgerwald
Teutoschleifen route met een twist
Mijn favoriete wandelgebied! Toch was het lang geleden dat ik de Teutoschleifen ronde heb gewandeld. Het is een pittige wandeling, maar spectaculair. De bizarre rotsen, de heuvels, de vergezichten en mooie wandelpaden door de bossen en langs de weides. Deze 10,5 km wandeling heeft alles in zich voor een topwandeling. Ik gaf ‘m nog een extra twist door in plaats van de kamweg, het smalle wandelpad langs de rotsen te volgens. Je komt dan niet langs de oorlogsgraven, maar wel over een heel rustig wandelpad met prachtige rotsformaties, waar je op kunt klimmen voor een gigantisch ver uitzicht. Veel plezier op deze wandeltopper!
Hockendes Weib
Vanaf de parkeerplaats is het maar een klein eindje omhoog lopen naar de allerbekendste rots, het Hockendes Weib. Het is ook een imposant exemplaar met enorme blokken en boomwortelpaden. Je kunt er aan alle kanten omheen en overheen klimmen. Ons pad liep erlangs richting Almhut – ons officiële startpunt. We klommen toch even over de rotsen.
Almhut
De Almhut ligt direct naast het Hockendes Weib. We zijn net begonnen met lopen en dit is ons startpunt. Wij maken nu geen stop bij de hut, eerst aan de wandel. Nog 10 km voor de boeg met de belofte van een koude Radler bij terugkomst. Het is namelijk een superzonnige dag. We passen onze route er iets op aan, zodat we op het terras kunnen eindigen.
Langs de bosrand met zicht op bergjesweides
We zijn net omhoog geklommen langs de klippenweg en gaan nu weer naar beneden via een mooi bergpad. Het duurt niet lang of we lopen aan de voet van de rotsen en kijken vanaf de bosrand naar de eindeloze glooiende velden. Zo veel ruimte, zo mooi! Er staan hier een paar huisjes tussen de heuvels verstopt.
Dreikaiserstuhl
Het mooie pad langs de bosrand gaat weer omhoog richting de kamweg. We gaan op weg naar de Dreikaiserstuhl. Daar kijk je niet op het Münsterland, maar richting Ibbenbüren. Ook weer mooi en je kunt er heerlijk zitten om wat te eten of te drinken bovenop de rotsen. Heb je tijd over? Neem dan ook even het kleine steile paadje naar beneden. Onderaan de rots krijg je pas echt door hoe groot dit blok is.
Konigsstein
Na onze pauze bovenop Dreikaiserstuhl gaan we verder in de richting van de Konigsstein. Je kijkt vanaf deze rots in het Bocketal. Als je over de rand kijkt, dan zie je pas hoe hoog je staat en hoe steil de rots is. Best spectaculair!
Bergweide en boomgaard
We vervolgen de kamweg en komen bij de oogstweide. Hier staan op de glooiende berg allerlei soorten appel- en perenbomen. Het is een mooi plekje vlakbij het leuke en relaxte dorpje Brochterbeck.
Brochterbeck in zicht
De weg loopt onder de bomen door in de richting van Brochterbeck. Er is een pleintje waar je wat kunt drinken of eten bij de Italiaan. Je vindt er een Kneipp trettbecken voor als je de voeten wilt koelen of gewoon even lekker wilt bijtrekken bij het water. Wij gaan Brochterbeck niet in, maar vervolgen onze route weer richting het Bocketal.
Onder de hoge rotsen
Net keken we vanaf de hoge rotsen naar het Bocketal en nu lopen we onder de rotsen in het dal. Je vindt hier een Trimm-dich pfad met toestellen voor de enorme fanatiekelingen. Deze ronde doen wij wel eens met de kinderen – een verkorte ronde dus. Zie onderaan deze pagina voor de route.
Steinern Mandeln
Onder de Dreikaiserstuhl is een Steinern Mandeln (stenen torentjes) verzameling ontstaan. Vroeger werden deze neergezet als wegwijzers, we zitten dus op het goede pad. Er staan er wel vijftig. We nemen het steile klimmetje omhoog en komen uit bij de Wetterpilz, de overkapping waar we onder kunnen zitten bij slecht weer. Nu schijnt de zon, maar nemen we wel een pauze op het bankje ernaast. Dan vervolgen we de kamweg. Deze kun je doorlopen tot de Almhut, dat doen wij niet. De route krijgt hier een eigen twist.
Eulenschlucht en Klippenpad
Bij het Plisseetal gaan wij van de kamweg en de route af om het laatste stuk tot aan de Almhut via de smalle klippenweg te lopen. Het lijkt de jungle wel op sommige plekken met de enorme varens. Bij de Eulenschlucht beklimmen we de flinke tredes, daarna nemen we het klippenpad en kronkelen heen en weer tussen de rotsen. Klim af en toe eens op de rotsen. Het uitzicht is geweldig en de rotsformaties bizar.
Eindpunt de Almhut
Een laatste klimmetje en dan staan we weer op de kamweg. De ijskoude Radler staat al bijna klaar! We nemen plaats op het terras in de schaduw en genieten van ons welverdiende drankje. Wat een supermooie rondwandeling, maar wel eentje met flinke kuitenbijters.
Beklimmen van het Hockendes Weib
Wil je een spectaculaire tocht? Klim en klauter over de rotsen. Op het Hockendes Weib en de naastliggende rotsen vind je allemaal minipaadjes die over en langs de rotsen leiden. Je kunt het zo spannend maken als je maar wilt.






Gewoon praktisch
De route info voor je op rij
De lokatie
Navigeer naar de juiste lokatie:
Duitsland, NRW, Münsterland, Teutoburgerwald, Ibbenbüren, Dörenther Klippen
Startpunt: Wandelparkeerplaats Munsterstrasse Ibbenbueren (thv 425)
De wandelronde
Rondwandeling: 10,5 km
Natuur: 100% onverhard
Niet rolstoeltoegankelijk
Honden aan de lijn
Horeca in Almhut (alleen contant)
Met handig GPX bestand
Handig om te weten
Klimmen op de rotsen is niet op alle plekken toegestaan.
Bij de Almhut kun je een drankje halen en wat simpels te eten. Neem contant geld mee, pinnen is niet mogelijk.
Bij Gasthof Schwabische Alb bij de camping kun je goed eten, maar is vaak druk.
Wow! Favoriete rondwandelingen in het Teutoburgerwoud

Bad Iburg: over de bloemetjesbergen

Ibbenbüren, over het verstopte Dörenther klippenpad

Tecklenburg: Over het betoverend mooie Hexenpfad
Gea
Gea is tekstschrijver en beelddenker. Gek op honden en paarden. Fanatiek wandelaar van niet te grote tochten, vooral in het Twentse land en nét over de landsgrenzen. Wandelingen met een verhaal en de WOW factor… Gea gaat ernaar op zoek en maakt ze levend in haar blogs.
