Winterrust op het Springendal. Het is stil bij de bronnen en er heerst rust op de heide. Alleen bij hoeve Springendal is het een drukte van belang, want in de stal staat een kribbe tussen de schaapjes en kippen. Daar mag je een kijkje nemen. Wat een fijne ronde van 7,7 km over de zand- en bospaden van het Springendal.
Winterrust op Springendal, het is bijna voelbaar
Stilte en rust op het Springendal
In de winter is het nog wat stiller en rustiger op het Springendal. De natuur is in winterrust. De grillige takken van de oude bomen zie je nog nog beter en in het weidse landschap ervaar je de elementen net wat meer. De bronnen zijn verstild en lijken wel spiegels, de wandelpaden… trek daar je waterdichte hoge schoenen maar voor aan. Bij hoeve Springendal gaat het alledaagse boerderijleven gewoon door. De grote trekpaarden plukken aan het hooi, de koeien lopen op de velden en op het erf scharrelen kippen. Breng het wandeltempo maar omlaag, want dit is een wandeling om met alle zintuigen te ervaren.
Het eeuwenoude erf Meerbek
De glooiende Springendal weides
De donkere bronvijvers
De kerststal op Springendal
“In de stal bij Hoeve Springendal is met veel aandacht een kerststal gebouwd in het stro. De varkens, schapen, witte duiven en schapen zijn er samen met de herders en de wijzen uit het Oosten. Je mag er zo de stal in lopen om te kijken. Als je wilt, kun je daarna ook nog een drankje drinken bij de hoeve.”
Gea Bisschop
Dit kom je tegen op je pad…
Het is stil op het Springendal, althans de alledaagse geluiden zijn heel ver weg. In alle seizoenen kun je hier een fantastische natuurwandeling maken over de heide, langs de bronnen en door het bos. Je stapt er ook nog eens zo de grens naar Duitsland over. Op deze ronde kun je heerlijk doorstappen, maar neem vooral de tijd om van de kleine dingen te genieten. Dit zijn mooie details die je tegenkomt op je wandelpad.
Voorbij hoeve Springendal en onderweg naar de heide vind je bij het erf met de rode dakpannen dit beeldje in de boom. Maria waakt hier over de akkers en het erf.
Maria in de eik
Bij het Akkerkruis is een uitleg geschreven, maar hangt ook dit bijzondere gedicht. Het hoort hier helemaal thuis, want wat is dit een mooie en relaxte plek.
Het gedicht op de akker
Op het erf bij Hoeve Springendal daar is altijd wel iets te zien, van oude ambachten tot veel rondscharrelende beestjes. Nu zijn er ook de herders.
De herders in de stal
Rondwandeling van 7,6 km over het landgoed Springendal bij Ootmarsum
In alle winterrust genieten van het mooie Springendal
Het is een dag met winterse temperaturen. De lucht is grijs en de wind is guur, maar het is droog. Springendal is mooi in alle seizoenen. De grillige kale bomen, verstilde bronnen en oude boerenhoeves geven ook in dit seizoen een speciaal sfeertje aan het natuurgebied. De geluiden van alledag zijn heel ver weg en de rust is voelbaar. Elsa en ik gaan over smalle bospaden en brede zandwegen, we plonsen door de plassen en ploeteren door de modder. Bij hoeve Springendal maken we een stop om in de kerststal te kijken.
Het bos bij de Hooidijk
Ik ben blij dat ik mijn warme winterjas heb aangetrokken. Als ik de autodeur open, waait de koude wind me in het gezicht. Het is guur en grijs. Elsa blaft enthousiast, zij heeft er alvast zin in. Ik steek direct de Hooidijk over om richting Hoeve Springendal te gaan. Het is een smal kronkelpaadje dwars door het bos. Je wandelt over ‘oale groond’, want de heuvels die je kunt zien, zijn prehistorische grafheuvels.
Hoeve Springendal
Het bos grenst aan de velden en de vakantiehuisjes komen al in zicht. Ik loop langs de weides met grote trekpaarden en flinke koeien zo het erf van hoeve Springendal op. Hier scharrelen kippen en pauwen. Dit erf is altijd extra aangekleed. Het is december en in de stal is een kerststal gemaakt. In het stro bij de varkens en schapen. Je mag er zo inlopen en even kijken. Wat ontzettend leuk gedaan.
Het akkerkruis
Erve Springendal laat ik achter me en ik loop op mijn gemak door het glooiende landschap met velden en een paar huizen. Het is hier zo stil en zo rustig. Ik aai het grote trekpaard, hij steekt nieuwsgierig zijn neus in mijn richting steekt. Hond Elsa vindt dat een ontzettend slecht idee, dus door… Bij het akkerkruis neem ik de tijd om het gedicht te lezen over de wandelaar. Ik lees het altijd als ik hier ben. Neem deze plek eens in je op, dit is zo’n relaxte plaats.
Maria in de eik
Het pad wat we volgen is glooiend. Net voorbij het akkerkruis ligt rechts een boerderij en bij de oprit staat een holle eik. Volgens mij stond hier eerder een kabouter, maar die is blijkbaar verhuisd. Nu waakt Maria er over het erf en over de velden. Ze heeft een fantastisch uitzicht, dat is zeker. Ik vind dit soort kleine dingen zo ontzettend leuk.
De grenssteen op de heide
Het brede zandpad kronkelt verder en gaat door het bos. Ik volg een klein paadje in de richting van de heide. Je komt hier het enige stukje verharding tegen waar je even overheen moet stappen. Het is niet anders… en alsnog is het uitzicht op de heide mooi. De grote steen op de heide is niet te missen. Dus een uitstapje maken naar Duitsland?! Het kan hier, het is de grenssteen.
Naar de Brandtoren en de bronnen
Voor de grenssteen volg ik het pad over de heide in de richting van de Brandtoren. Eerst een smal pad en daarna een bredere zandweg. Bij de Brandtoren (kun je ook parkeren) volg ik het verlengde van de Hooidijk. Zo snel mogelijk ga ik verder over bospaden. Dit is even heerlijk doorlopen in een supermooi landschap. Kijk eens om je heen… geen huizen… alleen natuur.
Van het vlonderpad naar de stapstenen
De bospaden richting de bronnen zijn zeiknat. Ik plons door plassen en spartel door de modder. Elsa wandelt er op haar gemak dwars doorheen. Ik ben weer blij met mijn waterdichte hoge schoenen met antislip zolen. Zo niet charmant, zo wel praktisch. De eerste bronvijver komt in zicht met vlonderpad en trappetjes. Super mooi hier! Kijk even rond. Daarna is het een klein stukje naar de grotere vijver. Er is een poel met stapstenen.
Over het erf Meerbek
De stapstenen bij de poel heb ik gelaten voor wat het is. Ze zijn glad en ik ben een klungel. Ik koos het wandelpad en ben vrolijk verder gelopen langs het beekje in de richting van erf Meerbek. Dit historisch erf is een vakantiewoning van Natuurmonumenten. Ik kon het niet laten om weer even rond te kijken bij de leemschuur en op het erf. Zo oorspronkelijk zie je het niet vaak en dan ook nog op zo’n fantastisch mooie plek.
Door het bos naar de Hooidijk
Aan alle mooie wandelingen komt een eind. Het laatste stukje van de route gaat weer door het bos. Toch zit er nog een klein pareltje verstopt op deze route, tenminste als je van oude erven en schuren houdt. In het open veld ligt helemaal aan de andere kant tegen de boomgrens een oude vakwerkschuur. Ik hou ervan. In de zomer staan er vaak pinken (jonge koeien). Nog even plonsen door het water en glibberen in de modder. Ik ben weer terug bij de auto. Wauw!
Deze route komt er langs
Je kunt deze route ook vanaf de parkeerplaats bij de Brandtoren starten. Dat heeft als voordeel dat je hoeve Springendal ongeveer op de helft van je route tegenkomt. Dus als je lekker wilt lunchen of een flink stuk appeltaart weg wilt werken, dan is het startpunt aan de Brandtorenweg ook een goede optie.
Gewoon praktisch
De route info voor je op rij
De lokatie
Navigeer naar de juiste lokatie:
Overijssel, Twente, Ootmarsum, Landgoed Springendal
Startpunt: Bouwmansweg, Hooidijk
De wandelronde
Rondwandeling: 7,7 km
Natuur: 98% onverhard
Niet rolstoeltoegankelijk
Honden aan de lijn
Horeca aanwezig
Met handig GPX bestand
Handig om te weten
Bij Hoeve Springendal kun je terecht voor een pauzestop. De appeltaart is er heerlijk.
In de weekenden is het vaak een stuk drukker op het Springendal. Deze route kruist een aantal verschillende kleuren gemarkeerde routes. Dat heeft als voordeel dat je niet achter elkaar hoeft aan te wandelen.
Wow! In het Noordoosten van Twente is meer te wandelen
Ootmarsum: Lente op het Springendal
Denekamp, de belevingstocht bij Singraven
Kloosterhaar: Over de paden van de Engbertsdijkvenen
Gea
Gea is tekstschrijver en beelddenker. Gek op honden en paarden. Fanatiek wandelaar van niet te grote tochten, vooral in het Twentse land en nét over de landsgrenzen. Wandelingen met een verhaal en de WOW factor… Gea gaat ernaar op zoek en maakt ze levend in haar blogs.
