Een bijzonder landschap in alle seizoenen! Maar als er een laagje ijs over het Buurserzand ligt, de lucht koud is en de zon ijl aan de hemel staat, dan is deze ronde van 4,9 km bijna mystiek.
Net een graadje kouder, net een laagje ijs
Winterse stilte op het Buurserzand
Het had niet zoveel gescheeld of het Buurserzand was akkerland geworden. Dankzij de textielfamilie Van Heek is dit gebied gebleven, zoals het oorspronkelijk was. Een nat heidelandschap met vennetjes en stuifzandheuveltjes, waar jeneverbessen groeien. De textielfamilie wilde er een openluchtmuseum maken, maar de plannen liepen anders. Het gebied is nu van Natuurmonumenten.
Veel water op het Buurserzand
Verstopte paadjes tussen de Jeneverbesstruiken
Volle zon schijnt op een dun laagje ijs
De Wakel
“De Wakel is de Twentse naam voor Jeneverbes. Het bezoekerscentrum van natuurmonumenten is vernoemd naar deze struik, die volop op het Buurserzand te vinden is. Bij het bezoekerscentrum kun je een heerlijk bakje doen en die appeltaartjes… overheerlijk!”
Gea Bisschop
Dit kom je tegen op je pad…
Op het Buurserzand kun je alle kanten op en ze zijn nog allemaal mooi ook! Zeker als het zonnetje schijnt, de lucht strakblauw is en er ook nog een flinterdun laagje vorst over het zand ligt. Dit kom je tegen op je pad:
Het kleine oude boerderijtje met de rijke historie. Een los hoes waar vroeger mens en dier samenleefden in dezelfde ruimte. Ga er eens binnenkijken op open dagen. Jaren terug in de tijd.
De Bommelas
Pootjebaden, er een rondje omheen wandelen of gewoon een fijne pauze houden. Het Buursermeertje is een relaxte plek om even een rust momentje te pakken of om lekker om je heen te kijken.
Het Buursermeertje
Er lopen hele mooie smalle paadjes door het Buurserzand, waar je alleen als wandelaar kunt komen. Trek de wandelschoenen aan voor de sluiproute dwars door het Buurserzand.
Sluiproutes
Rondwandeling van 4,9 km over het Buurserzand
Wandelen in een verstild landschap
Het is zo’n bijzonder landschap met de vennetjes, de heide en de jeneverstruiken. In alle seizoenen heeft het z’n charme. Vannacht heeft het gevroren. Over het Buurserzand ligt een fijn laagje vorst, de lucht is knalblauw en de zon komt op. Ik kom hier vaker, maar nu is het een verstild landschap. Beetje mystiek. Ik blaas ademwolkjes en ga van start voor één van mijn favoriete wandelrondes over het Buurserzand. Da’s altijd langs de Bommelas en om het Buursermeertje. Gewoon erg mooi.
Parkeerplaats Molenbelt
Het is net na half 9 op een fijne winterse ochtend. De zon komt op, het vriest nog net een halve graad en de lucht is knalblauw. Na alle grijze dagen van de afgelopen tijd, begin ik met plezier aan deze wandeling. Ik ga dwars over het Buurserzand, neem de smalste sluippaadjes en wil ook graag naar het Buursermeertje.
Tussen de jeneverbessen door
Hop, links tussen de jeneverstruiken door. We zijn op pad. De zon komt op en dat ziet er best wel mooi uit zo boven het vennetje. De lucht is koud en de bevroren ondergrond knispert onder mijn voeten. Dit voelt echt winters. Fijn hoor na alle tinten grijs van de afgelopen weken.
Kruip door, sluip spoor
Het knisperend laagje onder mijn voeten lijkt dikker dan het is. Het kruipdoor & sluipspoor paadje wat ik heb gekozen is namelijk gewoon modderig met een flinterdun laagje ijs. Voor mij loopt nog een vroege vogel in een lichtbeige broek met lichte schoenen. Respect! Vooral voor de manier waarop hij zich van boom naar boom slingert. Dit stuk pad is kleddernat en uitermate geschikt voor een donkerbruin modderbad.
Smal heidepaadje
Op mijn hoge waterdichte ontzettend charmante wandelschoenen ben ik dwars door de modder geploeterd. De heide komt in zicht en het smalle heidepaadje ligt rechts. Veel mensen lopen hier rechtdoor naar de grote zandweg. Jammer! Niet doen! De zon staat ondertussen al hoger aan de hemel en schijnt op de heide. Dat geeft echt een mooi beeld met van die opstijgende wolkjes. Aan het eind van het pad maak ik de afsteker naar het Buursermeertje. Even kijken… gewoon heen en weer.
Kronkelende bomen
Toegegeven! De sluipspoor routes waren tamelijk nat, maar alsnog prachtig. Dit is het afgesloten gebied, waar je vanaf het voorjaar tot en met de late herfst oog in oog kunt komen te staan met de koeienfamilie – ik spreek uit ervaring en had oogcontact met Bertram stier. Het is nu midwinter en dan vallen vooral de kronkelende bomen enorm op. Maar ook de ruimte … je ziet hier geen enkel huis… en de rust … verkeer is ver weg.
De Bommelas
Het wandel/fietspad loopt echt gemakkelijk, maar toch sta ik stil. Allemaal schapenwolkjes in de lucht. Er staan hier weinig hoge bomen, voor het gevoel kun je heel ver kijken. Like it! Iemand heeft mij geleerd, kijk naast je op het pad. Dat doe ik, ik zie blaadjes met een wit randje en vertakkingen in het ijs. Dan zijn we al weer bij Los hoes de Bommelas, daar kan ik niet voorbij zonder een foto te maken.
Langs de Wakel naar de auto
De parkeerplaats is alweer dichtbij. Ik wil nog wat foto’s maken van de felle zon op het ijs. Elsa moet even wachten, de lijn hangt slap op de grond. De boswachter ziet ons en komt naar ons toe. De hond is hier heel welkom, maar wel aan de lijn. Ik weersta de heerlijke appeltaart van De Wakel en loop door om weer naar huis te gaan. Thuis maak ik mezelf een heerlijke cappuccino.
Zonnebeek en de familie Ter Heek
Het Buurserzand was lang (zo ongeveer) de achtertuin van de steenrijke textielfamilie Van Heek. Als je weer in de auto stapt, rij dan eens over de Zonnebeekweg weer terug naar de hoofdweg en bekijk de karakteristieke villa in Amerikaanse stijl. Gewoonweg een plaatje! Omweg waard.
Gewoon praktisch
De route info voor je op rij
De lokatie
Navigeer naar de juiste lokatie:
Overijssel, Twente, Haaksbergen, Buurserzand
Startpunt: Molenbelt Haaksbergen
De wandelronde
Rondwandeling: 4,9 km
Natuur: 100% onverhard
Niet rolstoeltoegankelijk
Horeca bij het bezoekerscentrum
Met handig GPX bestand
Handig om te weten
Deze route kan echt supernat zijn als je de kleine paadjes volgt. Draag goede wandelschoenen!
De taart bij De Wakel is eigenlijk niet te weerstaan, gewoon doen!
Haaksbergen! Het is er prachtig
8 Twentse vlonderpaden
Haaksbergen, een laagje vorst over het Buurserzand
Haaksbergen: Rondom het Buurserzand zonder lijn
Gea
Gea is tekstschrijver en beelddenker. Gek op honden en paarden. Fanatiek wandelaar van niet te grote tochten, vooral in het Twentse land en nét over de landsgrenzen. Wandelingen met een verhaal en de WOW factor… Gea gaat ernaar op zoek en maakt ze levend in haar blogs.
