Dörenther Klippen: Teutoschleifen met een twist

De Dörenther Klippen is één van de Teutoschleifenroutes, dat zijn gemarkeerde premium wandelwegen door het bergachtige Teutoburgerwald. Met 200 hoogtemeters en 10,5 km is dit een flinke wandeling. Super spectaculair! 

Bijzonder mooie rotspartijen en uitzichten tot ver in het Münsterland

Spectaculaire rotsen en geweldige vergezichten

De Dörenther Klippen, da’s wel echt een topbestemming net over de grens. Je vindt er bijzondere rotsformaties in de heuvels van het Teutoburgerwald. De gemarkeerde route laat je flink klimmen en dalen, waarbij je langs de bekendste rotsformaties komt, maar ook vergezichten tot in het Münsterland hebt. Ik gaf de route een eigen twist door in plaats van het kamweg, het smalle klippenpad langs de ‘onbekende’ rotsen te volgen. Ons begin- en eindpunt, de Almhut voor een lekker drankje. Ruim 10,5 km klimmen en dalen met 200 hoogtemeters over de rotsen. Deze ronde is ongelofelijk mooi en geeft je ongetwijfeld een echt vakantiegevoel.

Uitzicht over het Bocketal

Ver, ver weg in het Münsterland

Klimmen en nog eens klimmen

Almhut bij het Hockendes Weib

“Maak een pauzestop bij de Almhut, die is zowel in de zomer als de winter geopend. Verwacht geen uitgebreide kaart, maar wel een gezellige plek om even bij te trekken van al het geklim.”

Gea Bisschop

Dit kom je tegen op je pad…

Bij de Dörenther Klippen is het de uitdaging om gewoon door te lopen en niet steeds een fotostop te nemen. Dit gebied geeft je het vakantiegevoel en is toch dichtbij de Nederlandse grens. Neem de omgeving in je op en dit kom je tegen.

Comfortabele ligbankjes met een view op de bergachtige omgeving. Er staan een aantal van deze fijne benenstrekkers op je route.

Bankjes met een view

De Eulenschlucht is een mega rotsblok. Met een trap met reuzetreden ga je omhoog. Je kunt hier ook klettersteigen als je durft.

Trappen met reuzetreden

Hockendes Weib, Konigsstein en Dreikaiserstuhl, het zijn imposante blokken. Zoek de minipaadjes ook eens tussen de andere rotsen.

Minipaadjes tussen rotsen

Rondwandeling van 10,5 km over de Dörenther Klippen in het Teutoburgerwald

Teutoschleifen route met een twist

Mijn favoriete wandelgebied! Toch was het lang geleden dat ik de Teutoschleifen ronde heb gewandeld. Het is een pittige wandeling, maar spectaculair. De bizarre rotsen, de heuvels, de vergezichten en mooie wandelpaden door de bossen en langs de weides. Deze 10,5 km wandeling heeft alles in zich voor een topwandeling. Ik gaf ‘m nog een extra twist door in plaats van de kamweg, het smalle wandelpad langs de rotsen te volgens. Je komt dan niet langs de oorlogsgraven, maar wel over een heel rustig wandelpad met prachtige rotsformaties, waar je op kunt klimmen voor een gigantisch ver uitzicht. Veel plezier op deze wandeltopper!

850 meter

Hockendes Weib

Vanaf de parkeerplaats is het maar een klein eindje omhoog lopen naar de allerbekendste rots, het Hockendes Weib. Het is ook een imposant exemplaar met enorme blokken en boomwortelpaden. Je kunt er aan alle kanten omheen en overheen klimmen. Ons pad liep erlangs richting Almhut – ons officiële startpunt. We klommen toch even over de rotsen.

950 meter

Almhut

De Almhut ligt direct naast het Hockendes Weib. We zijn net begonnen met lopen en dit is ons startpunt. Wij maken nu geen stop bij de hut, eerst aan de wandel. Nog 10 km voor de boeg met de belofte van een koude Radler bij terugkomst. Het is namelijk een superzonnige dag. We passen onze route er iets op aan, zodat we op het terras kunnen eindigen.

2,2 kilometer

Langs de bosrand met zicht op bergjesweides

We zijn net omhoog geklommen langs de klippenweg en gaan nu weer naar beneden via een mooi bergpad. Het duurt niet lang of we lopen aan de voet van de rotsen en kijken vanaf de bosrand naar de eindeloze glooiende velden. Zo veel ruimte, zo mooi! Er staan hier een paar huisjes tussen de heuvels verstopt.

4 kilometer

Dreikaiserstuhl

Het mooie pad langs de bosrand gaat weer omhoog richting de kamweg. We gaan op weg naar de Dreikaiserstuhl. Daar kijk je niet op het Münsterland, maar richting Ibbenbüren. Ook weer mooi en je kunt er heerlijk zitten om wat te eten of te drinken bovenop de rotsen. Heb je tijd over? Neem dan ook even het kleine steile paadje naar beneden. Onderaan de rots krijg je pas echt door hoe groot dit blok is.

4,6 kilometer

Konigsstein

Na onze pauze bovenop Dreikaiserstuhl gaan we verder in de richting van de Konigsstein. Je kijkt vanaf deze rots in het Bocketal. Als je over de rand kijkt, dan zie je pas hoe hoog je staat en hoe steil de rots is. Best spectaculair!

5,3 kilometer

Bergweide en boomgaard

We vervolgen de kamweg en komen bij de oogstweide. Hier staan op de glooiende berg allerlei soorten appel- en perenbomen. Het is een mooi plekje vlakbij het leuke en relaxte dorpje Brochterbeck.

5,5 kilometer

Brochterbeck in zicht

De weg loopt onder de bomen door in de richting van Brochterbeck. Er is een pleintje waar je wat kunt drinken of eten bij de Italiaan. Je vindt er een Kneipp trettbecken voor als je de voeten wilt koelen of gewoon even lekker wilt bijtrekken bij het water. Wij gaan Brochterbeck niet in, maar vervolgen onze route weer richting het Bocketal. 

6 kilometer

Onder de hoge rotsen

Net keken we vanaf de hoge rotsen naar het Bocketal en nu lopen we onder de rotsen in het dal. Je vindt hier een Trimm-dich pfad met toestellen voor de enorme fanatiekelingen. Deze ronde doen wij wel eens met de kinderen – een verkorte ronde dus. Zie onderaan deze pagina voor de route.

7,5 kilometer

Steinern Mandeln

Onder de Dreikaiserstuhl is een Steinern Mandeln (stenen torentjes) verzameling ontstaan. Vroeger werden deze neergezet als wegwijzers, we zitten dus op het goede pad. Er staan er wel vijftig. We nemen het steile klimmetje omhoog en komen uit bij de Wetterpilz, de overkapping waar we onder kunnen zitten bij slecht weer. Nu schijnt de zon, maar nemen we wel een pauze op het bankje ernaast. Dan vervolgen we de kamweg. Deze kun je doorlopen tot de Almhut, dat doen wij niet. De route krijgt hier een eigen twist.

9 kilometer

Eulenschlucht en Klippenpad

Bij het Plisseetal gaan wij van de kamweg en de route af om het laatste stuk tot aan de Almhut via de smalle klippenweg te lopen. Het lijkt de jungle wel op sommige plekken met de enorme varens. Bij de Eulenschlucht beklimmen we de flinke tredes, daarna nemen we het klippenpad en kronkelen heen en weer tussen de rotsen. Klim af en toe eens op de rotsen. Het uitzicht is geweldig en de rotsformaties bizar.

10,5 kilometer

Eindpunt de Almhut

Een laatste klimmetje en dan staan we weer op de kamweg. De ijskoude Radler staat al bijna klaar! We nemen plaats op het terras in de schaduw en genieten van ons welverdiende drankje. Wat een supermooie rondwandeling, maar wel eentje met flinke kuitenbijters.

Klauterpret voor kinderen

Beklimmen van het Hockendes Weib

Wil je een spectaculaire tocht? Klim en klauter over de rotsen. Op het Hockendes Weib en de naastliggende rotsen vind je allemaal minipaadjes die over en langs de rotsen leiden. Je kunt het zo spannend maken als je maar wilt.

Gewoon praktisch

De route info voor je op rij

De lokatie

Navigeer naar de juiste lokatie:

Duitsland, NRW, Münsterland, Teutoburgerwald, Ibbenbüren, Dörenther Klippen
Startpunt: Wandelparkeerplaats Munsterstrasse Ibbenbueren (thv 425)

De wandelronde

Rondwandeling: 10,5 km
Natuur: 100% onverhard
Niet rolstoeltoegankelijk
Honden aan de lijn
Horeca in Almhut (alleen contant)

Met handig GPX bestand

Handig om te weten

Klimmen op de rotsen is niet op alle plekken toegestaan.

Bij de Almhut kun je een drankje halen en wat simpels te eten. Neem contant geld mee, pinnen is niet mogelijk.
Bij Gasthof Schwabische Alb bij de camping kun je goed eten, maar is vaak druk.

Wow! Favoriete rondwandelingen in het Teutoburgerwoud

21 april 2025

Bad Iburg: over de bloemetjesbergen

28 januari 2025

Tecklenburg: Over het betoverend mooie Hexenpfad

Gea
Gea is tekstschrijver en beelddenker. Gek op honden en paarden. Fanatiek wandelaar van niet te grote tochten, vooral in het Twentse land en nét over de landsgrenzen. Wandelingen met een verhaal en de WOW factor… Gea gaat ernaar op zoek en maakt ze levend in haar blogs.