Over ‘oale groond’ en langs “hilligen hueskes’ in een ronde van 6,3 km. Bezinning en reflectie in een glooiend landschap met stuwwallen. Door het oeroude bos en over lange bomenlanen. Langs (heilzame) bronnen en kabbelende beekjes tussen de natte weides en velden.
Langs eeuwenoude plekken van bezinning en rust


Oerboerderij Middelkamp
“Oerboerderij Middelkamp is van Natuurmonumenten. Je kunt er rondkijken en een pauze houden. Oerboerderij klinkt heel oud, toch is deze boerderij op deze plek niet eeuwenoud. De textielbaron ten Cate liet in 1970 deze oorspronkelijke schuur uit de 18e eeuw van een ander boerenerf naar deze plek verhuizen. Dat gebeurde met schuren wel vaker.”

Gea Bisschop
Rondwandeling van 6,3 km over het landgoed Egheria bij De Lutte
Rondwandeling over oale groond en langs hilligen hueskes
Wat een grijze dag en onderweg naar De Lutte regent het zelfs behoorlijk. Maar we zijn al op pad, dus gewoon door. Voor deze route is een zonnetje niet echt noodzakelijk, maar stiekem wel heel erg gewenst. We wandelen over oale groond op het landgoed Egheria en dat is lopen in het beekdal met bronnen en watertjes en de top van Overijssels hoogste berg beklimmen. Hond Elsa en ik gaan de bospaden op en de bomenlanen in. We lopen over gebaande paden, maar wijken af van de gemarkeerde routes. Dat mag, want dit is een bezinningsroute langs heilige huisjes en bijzonder plekken die al eeuwenlang een betekenis hebben.
Landgoed Egheria
Egbert, Hendrik, Richard en Arnold, de vier zonen van Ten Cate. Het landgoed met landhuis Egheria is naar ze vernoemd. Ik parkeer mijn auto op de kleine parkeerplaats aan de Tankenbergweg en sta met tien stappen op het landgoed. Elsa en ik lopen in de richting van het landhuis. Daar kun je net een glimp van opvangen als je bij de oprijlaan naar binnen kijkt. Aan mooie huizen op deze route geen gebrek.
Maria kapel aan de voet van de Tankenberg
Het eerste stukje is gelijk het saaiste stukje van de route. Al staan er pluizige koetjes in het weiland, die ik even bekijk. Ze zijn nieuwsgierig, maar komen geen stap naar me toe. Elsa wil verder en loopt alvast door over het zandpad. Zo staan we binnen notime aan de voet van de Tankenberg bij het eerste heilige huisje op onze route. De Mariakapel van dankbaarheid en ter herdenking. Het lijkt een klein kerkje en wordt duidelijk met zorg onderhouden.
Kraenke en de bronnen
De ronde vervolgen we over de Tankenbergweg – autoverkeer vrij – richting kraenke. Het is een van de bronnen die hier ontspringt rondom de Tankenberg. Het kraenke is kapot, want anders zou je hier heilzaam water kunnen tappen. Het water van de Tankenberg bronnen is kristalhelder door de bodemsamenstelling en kan gedronken worden – als er een kraantje zou zijn tenminste. Het is een oeroude plek, die al eeuwenlang bekend is.
Tanfana koepel op de Tankenberg
De weg loopt nu wat steiler omhoog. De top van de Tankenberg (85 m) komt in zicht en in de koepel bovenop de berg kan ik op adem komen en nieuwe energie opdoen. De koepel schijnt gebouwd te zijn op energiebanen, dus dat moet lukken. Het uitzicht is er briljant en onnederlands. Krachtplek op een prachtplek. Elsa en ik zitten er een tijdje om gewoon van het uitzicht en de plaats te genieten. Geen hillig hueske, maar wel een plaats van bezinning, al eeuwenlang
Door de bossen in het beekdal
De Tankenbergweg weg kronkelt verder langs erf Tankenberg en via brede zandwegen loop ik in de richting van het beekdal. De watertjes zijn echt kristalhelder. Ik steek het bos in en Elsa en ik lopen tussen de hoge bomen en langs de beekjes. Er zijn aardig wat bomen tegen de vlakte gegaan. Ze blijven hier liggen in het bos om in de natuur op te gaan. De paden zijn in dit beekdal zeiknat op sommige stukken. Wat ben ik weer blij met mijn waterdichte charmante modderschuiten.
Over de laan naar het Dassen Hendrik pad
Vanuit het waterrijke en modderige bos ga ik naar de brede bomenlaan met hoge beuken. De kaarsrechte zandweg gaat snel weer over in een smal bospaadje langs het boerenerf Ticheler. Ik doe weer een poging tot modderhuppelen en Elsa klotst er gewoon doorheen. Het modderpad komt weer uit op een autovrije asfaltweg. Normaal ben ik niet zo van het asfalt, maar hier is het niet zo erg, vooral niet met de nattigheid. Ik loop stevig door om bij het Dassen Hendrik pad (vernoemd naar de man die er dagelijks een ommetje maakte) richting erf Middelkamp te gaan.
Maria Kaamp tussen Tankenberg en Paasberg
Tussen de Paasberg en de Tankenberg staat nog een heilig huisje waar ik langs wandel. Het is een markante plek, maar het huisje staat hier niet al eeuwenlang. Nog maar een jaar of twintig. Een nieuwe plek van bezinning dus, met liefde en aandacht onderhouden door de trotse bewoners van de Paasberg. In het Twentse land vind je meer van dit soort kapellen, officieel ingewijd door de pastoor.
Oerboerderij Middelkamp
Oerboerderij Middelkamp van Natuurmonumenten komt in zicht. Het ligt zo mooi tussen de natte weidevelden. Op het erf mag je rondkijken en je kunt een pauze houden in de hooischuur. Er staan picknickbanken waar je kunt genieten van je koffie terwijl je uitkijkt over het beekdal. Idyllisch plekje hoor! Vandaag zijn de banken kleddernat, binnen zit een groepje mensen te kletsen. Ik sla de pauze over (vooral omdat mijn portemonnee dom genoeg in de auto ligt).
Bronnen van de Kleine Hel
Het is nog weer een stukje ploeteren door de modder. En passant knuffel ik een stevige eik om de diepste modderplassen te ontwijken. Hier borrelt een waterbron in een klein ravijn. De Kleine Hel is één van de negen waterbronnen die bij de Tankenberg ontspringt. Weetje, bij De Lutte is ook de Grote Hel, dat is een groter ravijn. De gebiedsnamen zijn hier oud en vaak letterlijk benoemd naar het gevoel en de ervaring van mensen destijds.
De Beukenlaan naar Egheria
Door de statige beukenlaan ga ik weer in de richting van de auto. Leuke ronde, waar zoveel over te vertellen is. Dit gebied staat bol van de sagen en er zijn bijzondere vondsten gedaan uit prehistorische tijden, zoals vrij recent de grafheuvels bij het voormalige restaurant Tankenberg. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de gouden beker van Godin Tanfana die in kasteel Bad Bentheim te bekijken is en gevonden is net over de grens bij Uelsen.






Gewoon praktisch
De route info voor je op rij
De lokatie
Navigeer naar de juiste lokatie:
Overijssel, Twente, De Lutte, Landgoed Egheria
Startpunt: Tankenbergweg
De wandelronde
Rondwandeling: 6,3 km
Natuur: grotendeel onverhard
Niet rolstoeltoegankelijk
Honden aan de lijn
Koffie en toilet op de route
Met handig GPX bestand
Handig om te weten
Nat, nat… het is een beekdal. In de herfst en de winter zijn de paden soms kletsnat en modderig.
Op erf Middelkamp kun je een kleine pauze inlassen. Er is koffie en thee te koop voor een klein bedrag.
In het weekend is Landgoed Egheria een druk bezocht gebied door fietsers en wandelaars. Wijk wat af van de geijkte tijden.
Wow! In het Noordoosten van Twente is meer te wandelen

Ootmarsum: Lente op het Springendal

Denekamp, de belevingstocht bij Singraven

Kloosterhaar: Over de paden van de Engbertsdijkvenen
Gea
Gea is tekstschrijver en beelddenker. Gek op honden en paarden. Fanatiek wandelaar van niet te grote tochten, vooral in het Twentse land en nét over de landsgrenzen. Wandelingen met een verhaal en de WOW factor… Gea gaat ernaar op zoek en maakt ze levend in haar blogs.
